درباره کتاب:

در مقدمه‌ی این کتاب آمده است: «فروید کتاب روان‌شناسی توده‌ای و تحلیل اگو را در سال ۱۹۲۱ نوشت. دوازده سال پیش از به قدرت رسیدن هیتلر و پیش از شکل‌گیری جنبش نازیسم در آلمان. بااین‌حال، این کتاب را می‌توان پیش‌گویی‌ای حیرت‌آور از ظهور فاشیسم و نازیسم در اروپا دانست. فروید در روان‌شناسی توده‌ای با دقتی استادانه پیوندهایی را که منجر به شکل‌گیری و تداوم توده می‌شود ترسیم کرده است.

اما کتاب از جهتی دیگر نیز اهمیت بسیار دارد. فروید در ابتدای روان‌شناسی توده‌ای وجود تمایز میان روان‌شناسی فردی و روان‌شناسی توده‌ای را رد می‌کند و سراسر مقاله نمونه‌ای درخشان از به‌کارگیری مفاهیم روان‌کاوانه در توضیح پدیده‌ای اجتماعی است. این همان کاری است که فروید در کتاب‌های دیگر نظیر موسی و یکتاپرستی تمدن و ناخرسندی‌های آن, توتم و تابو و آینده‌ی یک توهم نیز انجام می‌دهد. اما صورت‌بندی آگاهانه‌ی استفاده از مفاهیم روان‌کاوانه برای پدیده‌های اجتماعی نخستین بار درروان شناسی توده‌ای به‌روشنی طرح‌شده است. فروید خود در نامه‌ای که به همراه نسخه‌ای از کتاب برای رومن رولان ارسال کرده می‌نویسد: «این کتاب را به‌طور خاص موفقیت‌آمیز نمی‌دانم. اما گمان می‌کنم که راهی باز می‌کند که می‌تواند از تحلیل فرد به فهم جامعه برسد.»