موارد مورد نیاز فارغ التحصیلی در شاخه روان­درمانی تحلیلی پیشرفته

دوره­ های آموزشی

شامل مقاله خوانی بر اساس ترتیب و نظمی که پیشتر برای کلاس‌های نظری و  بحث گروهی موارد بالینی ذکر شد (دو کلاس در هفته یکی نظری و یکی کیس کنفرانس). برای فارغ التحصیل شدن از این دوره نیازی به پایان همه‌ی کلاس‌ها  نیست و زمانی که فرد با موفقیت حدنصاب لازم در قسمت‌های دیگر (شامل درمان فردی و سوپرویژن) را به دست آورده باشد، با موافقت کمیته پیشرفت، مدرک دوره را کسب خواهد کرد. موفقیت در اخذ حدنصاب مشروط به شرکت در کلاس‌ها با غیبت کمتر از بیست درصد کل جلسات تا پایان فارغ‌التحصیلی و مشارکت فعال در کلاس‌هاست که با بازخورد مدرس کلاس مشخص خواهد شد. در کنار محتوای مشارکت که روشی مهم برای ارزیابی این است که دانش‌پژوه موضوعات مورد نظر هر جلسه را مطالعه کرده است یا خیر، نحوه‌ی مشارکت فرد و تعامل با افراد گروه از مؤلفه‌های مهم ارزیابی محسوب می‌شود. در هر کلاس، مدرس مربوطه متناسب با موضوع تدریس شده پروژه‌ای را به عنوان طرح پایان دوره به دانش‌پژوهان معرفی می‌کند. نحوه‌ی اجرای این پروژه بخشی از ارزیابی کیفی هر فرد در کلاس مربوطه خواهد‌بود.  هر کاندیدایی که کار بالینی انجام می‌دهد ملزم به ارائه‌ی حداقل یک مورد در هر کلاس بحث گروهی موارد بالینی است.

 سوپرویژن

 حداقل دویست ساعت سوپرویژن از اعضای هیئت علمی و یا اعضای هیئت علمی وابسته و یا روانکاوی خارج از مجموعه که اعضای هیئت علمی قادر به ارزیابی علمی ان فرد باشند. سوپرویژن شامل دیدن چهار مورد بالینی است که هر کدام با ویزیت حداقل دو بار در هفته درمان شده‌باشند و یک ساعت سوپرویژن بابت هر دو ساعت درمان هر مراجع گرفته شده‌باشد. در صورتی که بابت هر کیس به صورت هفتگی سوپرویژن دریافت می­شود، هر یک از این چهار مراجع باید حداقل به مدت 100 ساعت ویزیت تحلیلی شده باشند و 50ساعت سوپرویژن برای هر کدام گرفته شده باشد در صورتی که بابت هر کیس به صورت یک هفته در میان سوپرویژن گرفته می­شود، مراجع باید حداقل 140 ساعت ویزیت شده باشد و بابت آن کیس حداقل 35 ساعت سوپرویژن گرفته شده باشد. در شرایط خاص (مثلا در مواردی که کیس کنترل در 20 درصد پایانی فاز درمان جلسات خود را قطع یا تواتر جلسات را کاهش دهد)، سوپروایزر می­تواند در صورت موافقت کمیته پیشرفت، کیس مربوطه را قبول کند، منوط به اینکه در صورت دریافت سوپرویژن هفتگی، حداقل 80 ساعت مراجع را ویزیت کرده و بابت آن حداقل 40 ساعت سوپرویژن دریافت کرده باشد و در صورت دریافت سوپرویژن یک بار در هفته، حداقل 120 ساعت کیس مورد نظر را ویزیت کرده و حداقل 30 ساعت بابت آن کیس، سوپرویژن دریافت کرده باشد. اخذ حدنصاب لازم شامل نامه‌ای از طرف سوپروایزر برای تایید کار تحلیلی درمانگر روی مواردی است که با دانش‌پژوه همکاری داشته است و نوشتن موارد در شروع درمان و هر شش ماه تا زمانی که آماده‌ی اخذ حد نصاب لازم باشد ضروری است. برای گرفتن حدنصاب نهایی، یک مورد بالینی باید به خوبی به عمق فاز میانی درمان رسیده باشد. هر مورد پس از موافقت سوپروایزر به همراه نوشته‌های ذکرشده به کمیته‌ی پیشرفت برای تایید نهایی اخذ حدنصاب لازم، ارائه می‌شود.

 درمان تحلیلی

دویست و پنجاه ساعت حداقل دو بار در هفته؛ و یا 150 ساعت دوبار در هفته و 150 ساعت یکبار در هفته (محموعا 300 ساعت) با یکی از اعضای هیئت علمی، اعضای هیئت علمی وابسته و یا روانکاوی خارج از مجموعه که اعضای هیئت علمی قادر به ارزیابی علمی ان فرد باشند. نامه‌ای از طرف درمانگر مربوطه که در آن تاریخ شروع درمان، تواتر جلسات و تعداد کل جلسات ذکر شده باشد کفایت می‌کند.

موارد مورد نیاز فارغ التحصیلی در شاخه روانکاوی

دوره­ های آموزشی

  شامل مقاله خوانی بر اساس نظم و ترتیب پیشتر ذکرشده‌ی کلاس‌های دوره‌های قبل به همراه بحث گروهی موارد بالینی شامل دو کلاس در هفته است. برای فارغ التحصیل شدن لازم است کاندیدا همه‌ی کلاس‌ها را بر اساس نظم و ترتیب مشخص شده توسط مرکز به پایان برساند. موفقیت در اخذ حدنصاب لازم مشروط به شرکت در تمام کلاس‌ها با غیبت کمتر از ۲۰ درصد کل جلسات دوره بر اساس نظم و ترتیب ذکرشده و مشارکت فعال در کلاس‌ها است که با بازخورد مدرس هر کلاس ارزیابی خواهد شد. در کنار محتوای مشارکت که روشی مهم برای ارزیابی این است که کاندیدا موضوعات مورد نظر هر جلسه را مطالعه کرده است یا خیر، نحوه‌ی مشارکت فرد و تعامل با اعضای گروه از مؤلفه‌های مهم ارزیابی محسوب می‌شود. در هر کلاس، مدرس مربوطه متناسب با موضوع تدریس‌شده پروژه‌ای را به عنوان طرح پایان دوره به کاندیداها معرفی می‌کند. نحوه‌ی اجرای این پروژه بخشی از ارزیابی کیفی هر فرد در کلاس مربوطه خواهد‌بود. هر فردی که کار بالینی انجام می‌دهد ملزم به ارائه‌ی حداقل یک مورد در هر کلاس بحث گروهی موارد بالینی است.

سوپرویژن

حداقل دویست ساعت سوپرویژن از اعضای هیئت علمی و یا روانکاوی خارج از مجموعه که اعضای هیئت علمی قادر با ارزیابی علمی ان فرد باشند. سوپرویژن شامل دیدن چهار مورد بالینی است که هر کدام با بسامد حداقل سه بار در هفته درمان شده و یک ساعت سوپرویژن بابت هر سه ساعت درمان مراجع گرفته شده‌باشد. هر یک از این چهار مراجع باید حداقل به مدت صدوپنجاه ساعت ویزیت تحلیلی شده باشند و پنجاه ساعت سوپرویژن برای هر کدام گرفته شده باشد. اخذ حدنصاب لازم شامل نامه‌ای از طرف سوپروایزر برای تایید کار تحلیلی درمانگر روی مواردی است که با دانش‌پژوه همکاری داشته است و نوشتن موارد در شروع درمان و هر شش ماه تا زمانی که آماده‌ی اخذ حدنصاب لازم باشد. برای گرفتن حدنصاب نهایی، یک مورد بالینی باید به خوبی به عمق فاز میانی درمان رسیده باشد. هر مورد پس از موافقت سوپروایزر به همراه نوشته‌هایی که پیشتر ذکر شد به کمیته‌ی پیشرفت برای تایید نهایی اخذ حدنصاب ارائه خواهدشد.

درمان تحلیلی

 حداقل چهارصد و پنجاه ساعت و حداقل سه بار در هفته با یکی از اعضای هیئت علمی و یا روانکاوی خارج از مجموعه که اعضای هیئت علمی قادر با ارزیابی علمی ان فرد باشند. نامه‌ای از طرف درمانگر مربوطه که در آن تاریخ شروع درمان، تواتر جلسات و تعداد کل جلسات ذکر شده باشد کفایت می‌کند.