درباره کتاب:

خودشناسی از اهداف کلیدی روان‌درمانی است و دوستی با خود، پیش‌شرط دوست داشتن دیگران. اما خودشیفتگی، خود محوری و اشتغال مفرط با خود، وضعیتی است که لاجرم، بی‌نصیبی از صمیمیت و ارتباط حقیقی را در پی دارد و فرد را به زندانی درونی محکوم می‌سازد. جرمی هلمز در این کتاب نمودهای مختلف خودشیفتگی را از عالم ادبیات تا کار روزمره بالینی به تصویر می‌کشد و می‌کوشد تا با بررسی خودشیفتگی در گستره‌ای از افسانه‌های آوید تا آراء فروید، کلاین، رزنفلد، کرنبرگ و کوهات، روایت جامعی از چیستی این پدیده به دست دهد. به علاوه، دیدگاه انسجامی و تحولی ویژه هلمز به خودشیفتگی حائز نکات بسیاری است که خواننده را به تشخیص مراحل مختلف در سیر تحول خودشیفتگی قادر می‌سازد و الگویی طرح می‌کند که برای کار بالینی با این پدیده، در هریک از مراحل تحولی خاص آن، کارایی دارد. کتاب حاضر، پس از بررسی افتراقی نمودهای سالم و مرضی خودشیفتگی، با بحثی درباره رویکردهای مختلف درمانی نسبت به این پدیده روان‌شناختی و طرح بعضی نکات اساسی در کار با خودشیفتگی به پایان می‌رسد.